Almanya'daki Türk bakkalında asılıydı "veresiye satan - peşin satan" resmi. O günlerde bono ne diye çok merak eder, bonodan ürkerdim. Umut'un katkılarıyla işte huzurlarınızda:
03.02.2019: Resmin arasındaki yazı: "Veresiye veremem, arkan sıra gelemem, gelirsem de bulamam, bulursam da alamam."
Wednesday, November 30, 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Bunu görünce, zamanında otobüslerin arka camında asılı olan "ağlayan velet" geldi aklıma.
Ahanda burada kendisi
Muhtesemmis,
Ben de Antalyadaki bakkallarda gorurdum hep cocukken.
Acaba iki resmin arasindaki yazida ne diyor.
Aglayan velet cizimi de Veresiye satan vs. Pesin satan cizimi de hep Avrupa menseeli. Veresiye satan vs. Pesin satan ciziminin Avrupa menseli oldugu cizimin uzerine cok acemice oturtulmus yazilardan belli. Satis konusunda degisik strateji guden amcalarimiz da pek Turk'e benzemiyor. Aglayan velet in Avrupa kokenli oldugunu Orhan Pamuk un Istanbul Hatiralar ve Sehir adli kitabinin ilk bolumunden ogrendim.
Demek ki Turkiyede bir zamanlar boyle cizimleri satin almak pek modaymis. Nerden sirayet etti bu fikir bize acaba.
Bu posterden bulursam derhal alacağım. Belki Ulus'ta hergele meydanında vardır. Siz de denk gelir, alır ve bana hediye ederseniz o kadar mes'ut oluciim ki o kadar yani...
Eser yerini bulmuş abi. Ben de ağlayan coçugu koyayım da tam olsun.
Ağlayan velet Bruno Amadio'nun eseriymiş, bilginize...
Post a Comment