Çalışmayı yaratıcılık bağlamında ele almayı öneriyorum. Ortaya işe yarar birşeyler çıkarmıyor olsanız zaten size para verip çalıştırmazlar. En hazzetmediğim insan tipi sürekli haksızlığa uğradığını iddia eden ve kendi işe yaramazlığını, tembelliğini ve ahlaksızlığını haklı gösteren tiptir. Evet hayatta şikayet etmeye kalksam benim de milyonlarca sebebim var.
Bardağın dolu tarafına bakıp daha fazla nasıl doldurabileceğimi düşünmeyi yeğliyorum. İşe ve hayata sürekli güzelleştirebileceğimiz bir sanat eseri olarak yaklaşsak? Etrafı "batsın bu dünya" yerine "neleri daha iyi, daha güzel yapabilirim" gözüyle bakmaya başladığımız anda ne kadar çok fırsat olduğunu görüp şaşıracağımızdan eminim. Daha bu sabah başıma gelen basit bir örnek vereyim: Belli bir bilek hareketiyle diş macununu daha zahmetsiz ve estetik bir şekilde yerine koyabildiğimi gördüm ve mutlu oldum ;)
Bir düşünür (Aristo?) "mükemmellik ender anlarda gerçekleştirdiğimiz bir eylem değil, hayatın her anına yayılan bir alışkanlıktır" demiş. Evet her an süpermen olamayız, kendimden biliyorum çünkü bir musluk contasını değiştirmek altı ayımı alıyor! Zaman zaman küçük iyileştirmelerle yaşamımıza yön verirsek tahmin edemeyecğimiz noktalara ulaşacağımızı düşünüyorum.
Sözkonusu bankanın emeklilik sigortasını yaptırırsam adiyim! :P
Motivasyon için okunası eserler:
1 comment:
Al bende de o kadar. Her seyrettiğimde sinirleniyorm. Adamlar sadece bir ürünün reklamını yapmıyorlar aynı zamanda yaşam biçimi hatta hayatı algılama biçiminin de propagandasını yapıyorlar. Abicim zaten hayattan zevk alan, güzeli yaratmaktan zevk alan insan sayısı az adamlar olanı da öldürmek için bak neler yapıyorlar. Ben de alırsam adiyim.
Post a Comment