Sunday, July 19, 2009

Misafirlik

Hayattaki herşeyi daha verimli hale getirmeden duramayan deli gönlün bugünkü konusu misafirlik. Misafirlik süreci şöyle işler: Epeyce bir tarih belirleyip erteleme faslından sonra nihayet iş kesinleştirilir. Misafir gelmeden iki gün önce alır bizi bir telaş. Her yer elektrikli süpürge ile süpürülür, akabinde paspas yapılır, sonra ne kadar yüzey varsa silinir (kendime not: eşya alırken az yüzeyli olmasına dikkat et, en iyisi hiç alma), lavabo, banyo, klozet, ayna derken ikimizin de imanı gevrer. Sonra ne pişirelim, tatlı ne olsun, şu şu meyvalardan da alalım diye alışverişe çıkılır. Birkaç saat de yemeğe harcanır.

Nihayet misafirler gelir. Başlar bir koşturmaca. Özellikle Derya'nın işi başından aşkındır. Yemekleri koyar, bulaşıkları toplar, çayı servis eder. Sürekli biten çayları kollamak zorundadır, beş dakikadan fazla muhabbette katılamaz. Tatlıları meyveler takibeder. E sonra da saat 23:00 olur ve "bize müsaadeler" başlar.

Hacı ne anladım bu işten? Özellikle Derya'nın muhhabbet dışı kalması ve yorulması canımı sıkıyor. Ben misafirliği bir izzet ikram faslı olarak değil, insanların sohbet edip birbirlerini tanıdığı bir aktivite olarak görüyorum. Hazırlık/servis faslını en aza indirmek ve muhabbete odaklanmak lazım. Önerilerim (D&Ş's Inn Rules):

* Özel, komple bir temizlik yapmayalım. Ortada duran kirli çorap gibi kaba ve kolay şeyleri halledelim yeter. Bırak yüzeyler dağınık kalsın.

* Yemek/ikram faslını dışardan pide/kebap/çizkrem söyleyerek çözelim.

* Sadece çay ikram edelim. Çayı biten gitsin kendi doldursun.

Tek istisnai durum yemeğin kendisinin aktivite olduğundadır. O zaman herkes işin bir ucundan tutacağı için bu kadar zahmetli olmaz. Misal cırdıngış:


Misafirliğe karşı değilim ama misafirlik evin hanımının marifetlerini sergilediği bir arena değil artık. Mevcut durum çok zahmetli, insanların birbirine gidip gelmesini zorlaştırıyor. En güzeli bir amaç etrafında (kamp, yürüyüş, ağaç dikme...) dışarda buluşmak olsa da arada bir ev ortamı da hoş oluyor. Hoşluğu arttımanın yolu muhabbete odaklanıp ikincil öneme haiz lojistik işlerini birlikte ve kolay yoldan halletmek.

3 comments:

Serendipity said...

Şamil valla bu fikri pek sevdim. İlk uygulamayı da siz bize gelince yapmayı planlıyorum. Hatta en kısa zamanda yapalım bunu. Ne zaman müsaitsiniz? Ben ona göre çizi ve biskremi hazır edeyim!

Samil Korkmaz said...

Anlaştık ama biz yemeğe geleceğiz. Ben ve Derya 1.5 adana + kola rica ediyoruz ;)

Unknown said...

%100 katılıyorum, uygulayalım diyorum! tüm dünya uygulasın diyorum!