Uzun zamandır evlilik işleri nedeniyle blog yazamıyordum. Artık tüm işlemleri tamamladığımıza göre prosedürleri kritik ayrıntıları ile kaydetmeli ki evliliğin romantik birşeyden çok ciddi bir proje olduğunu herkes bilsin, ona göre ayağını denk alsın. Süreç yıpratıcıdır. "Vay ben çok aşıkım" diyerek bu iş olmaz, neden evlenmek istediğini iyi bilen sağlam bünye gerektirir ;)
İlk prosedür kız isteme/yüzük takma işlemidir (nişan da diyebiliriz):
Kız istemeye giderken çiçek ve çikolata yaptırılır. Bunları son ana bırakmadan gün içinde halletmek gerekir.
Kız istemeye oğlanın yakınları gider. Oğlanın annesi, babası, oğlan ve kız evde bulunmaz. Nedeni: Oğlan ve kız gergin ortamda bulunmamış olur. Kızı ailenin büyüğü ister, anne veya baba istemez. Böylece hem aile büyüğü onore edilmiş olur, hem bir büyüğün isteğini kırmak daha zordur, hem de eğer kız verilmezse ebeveyneler doğrudan kırılmamış olur. Kız verilmezse yakınlar durumu anne babaya daha nazik ifade edebilir. Tabi bunlar günümüzde pek geçerli değil çünkü kız isteme faslı daha ziyade "madem birbirini sevmişler" havasında geçiyor.
Kız verildikten en az bir gün sonra yüzük takılır. Yüzük takma sırasında katılımcı kısıtı yoktur.
Yüzüğün takılacağı gün kız evine katılımcı sayısına göre pasta gönderilmesi şık olur.
Kız isteme ve yüzük takma faslı için tavsiyemiz minibüs kiralanmasıdır. Böylece hep birlikte gidilir, senkronizasyon sorunu olmaz, yolculuk sırasında topluca durum değerlendirmesi yapılabilir.Bir sonraki konumuz "neden evlilik" ve en zor mevzu olan nikahtır.
No comments:
Post a Comment