İki gün önce sapına kadar delikanlı mühendislerle yemekhaneye doğru giderken gayet doğal bir şekilde şöyle bir sohbet gelişti:
müh1: Mutfak robotu almayı düşünüyorum.
müh2: Robot fazla abi, bence rondo al.
müh1: Rondo da ne ola ki?
müh2: Sadece doğrama işi yapıyor. Malzeme kabının cam olmasına dikkat etmek lazım. Plastik zor temizleniyor.
müh1: Temizlik mühim. Kalorifer aralarındaki zor erişilen örümcek ağlarını nasıl temizliyorsunuz misal?
müh3: Elektrik süpürgesinin ucuna şu yassı başlıktan takarız.
müh1: Onun bile erişemediği yerler oluyor.
müh4: E o zaman toz alıcı zamazingolarla ve elle hallederiz. Yalnız toz alıcıyı olur olmaz kullanmamak lazım. Geçen televizyonun arkasını siliim dedim, meret simsiyah oldu, kullanılmaz hale geldi. Daha ziyade basit toz alma işlerine yarıyorumuş meğer.
müh3: ?
müh2: ?
müh1: ?
müh4: ?
hepsi birden: !!!! (ne konuşulduğunun farkına varır ve kızararak yemek sırasına girerler)
Yorum: Eski spastik delikanlılık edebiyatı geride kaldı dostlar. Artık hayatın her alanı ile ilgilenen ve başının çaresine bakabilen bir nesil yetişiyor. Bu nesil yönünü geçmişin dogmaları ile değil, akıl-fikirle buluyor...Yemek de yapıyor, kariyer de :P
mp3: Vanessa Paradise - Joe le Taxi
Sunday, January 28, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Efenim, gorunen su ki; delikanliligin kitabi yeniden yaziliyor :)
Post a Comment