Tabiatta mangala karşı insanlar olarak yanımıza aldığımız sandviçlerle karnımızı doyurduk. Şu nefis fotolar yaşadığımız güzel anlar hakkında bir fikir verir:
Hava puslu ve hafif yağmurluydu. Güneş gözleri yormamak için mahçup bir edayla sadece arada bir göz kırpıyor, yağmurun hayat verdiği envai çeşit tabii rayihanın buseleriyle kendimizden geçiyorduk. Yağmur insan sayısını da seyreltmiş, sükunet ve huzur hakim olmuştu bu büyülü göl, ağaç ve sis kompozisyonuna...
İlginç şeylerden biri de etraftaki uyarı levhalarının çokluğu idi. Hatta bazısı resmen algoritma biçimindeydi:
Buralarda dolaşmak için üniversite diplomanız yoksa biliniz ki kesin yasak birşeyler yapacaksınız. Uyarıları anlamak öyle her babayiğidin harcı değil. Biz bile bir yerden sonra "aceba şu an yasak birşey yapıyor olabilir miyiz" diye tedirgin olduk ;)
Sonuç olarak Gölcük'e kapalı havalarda, mangal kaygısı olmadan gidilsin. Ruhumuz dinlendi, ciğerlerimiz bayram etti.
7 comments:
Faaliyetlerinizi gıpta ile seyrediyoruz; edebi eserlerinizi huşû içinde okuyor, kendimizden geçiyoruz efenim... Ayaklarınıza, ciğerlerinize ve parmaklarınıza sağlık. Devamını da bekleriz, öperiz.
Nesij
mangal yapmadınız o tamam da, yüzülmedi de mi?
göl nefis duruyor ziracığıma...
Vallaha nefismis. Acaba su guzel doganin icinde cadirda veya pansiyonda gecelemek mumkun mudur.
...ve bir ilk gerçekleşti, bil-cümle mahşer datlısı bir blog entrisinde buluştu. Bahtiyarım :)
Nefisdatlıya: Şöyle bi edebii olasım geldi, lezzetli oldu ;)
Nordatlıya: Hacı şöyle bir uyarı levhası vardı: "Soğukta yüzmek motoru bozar ve yasaktır"
Nardatlıya: Pansiyon göremedim bi de orası milli park. Ama çadır belki oluyordur.
İmza: Şamdatlı
Yaw şimdi böyle buluştuk muluştuk deyince hüzünlendim ben gene;
"Ne zaman buluşabileceğiz yaw biz" dedim kendi kendime.
Hüzüntülüdatlı...
Hajı, tam da bugün işyeride dışarı bakarken Bolu tarafı ne kadar güzeldir, bir denk getirip gitmek lazım diye geçirdim içimden. Çok güzel yapmışsın.
Ne kadar huzur verici bir yer...
Post a Comment